Kahramanmaraş Sanayi ve KOBİ’ler olarak büyümek istiyor ancak Sanayi arsası çok pahalı böyle olunca, Sanayicimiz şehir dışına kaçmaya başladı.
Kamu kurumlarında işler öyle bildiğimiz gibi anında, günü birlik bitmiyor, yıllardan beri bir tomsuklu Organize Sanayi Bölgesi işini çözemedik. şair diyor ya :” Bu dava babamdan kaldı hakim bey” işte öyle..
Yeni üç adet Islah Organize Sanayi Bölgesi kuruldu. Başkanları ve yönetimleri belli olmaya başladı ama bu bir noktaya kadar çözüm.
Kipaş Holding yönetim kurulu başkanı Hanefi Öksüz: “36 yıl geçti binalarımız o gün o günün imar ve mühendislik hesaplarına göre yapılmıştı.. artık eskidi kaldırmıyor, o günkü Tekstil makinaları tarihi eser oldu, yeni makinalar bu binalara olmuyor, Fabrika dönüşümü başlatıyoruz , fabrikalarımızı yıkarak yeniden yapacağız,” diyor. haklı
Buda bir yere kadar çözüm..
Kahramanmaraş Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı Şahin Balcıoğlu ile birlikte dün akşam güzel bir sohbet yaptık, davamız Kahramanmaraş, Sevdamız Kahramanmaraş, ortak aşkımız Kahramanmaraş.. Şahin başkan:” Biz öyle veya böyle yaşarız da gençleri düşünelim ,” diyor.
KMTSO Başkanı Şahin Balcıoğlu: “ Tekstil makinalarının 10 yıllık ömrü var, bugün bir çok fabrikanın makinaları eskidi değiştirmek gerekiyor, eski makinaların boyu 50 metre iken bugün imal edilen makinaların boyu 100 metre ve daha az elektrik yakıyor, daha az kişi ile çalışıyor akıllı makinalar.. eski binalara olmuyor..
Fabrikayı yıkıp yeniden yapacağız ama arsamız bu kadar, bu çözüm olmuyor, bizlere yeni büyük fabrika arsaları gerekiyor..
Kahramanmaraşlı Sanayici ve iş adamları yer bulamadıkları için Niğde , Osmaniye , Kırıkhan fabrika kuruyorlar.
Ben her gelen yetkiliye bunu anlatıyorum. üç yeni organize sanayi bölgesi kuruyoruz ama bu bir yere kadar bizim çok geniş arsalı fabrika alanları olan yeni organize sanayi bölgeleri kurmamız gerekiyor..” diyor ve Kahramanmaraş’ın geleceğini anlatıyor..
Sayın Balcıoğlu dinlerken aradan cımbızladığım bir cümle. çok önemsiyorum..
Gençler şehirden kaçıyor !.
Son dönemde: iş insanımız, Sanayicimiz, varlıklı insanımız, düğün , nişan, sosyal etkinliklerini İstanbul da yapmaya başladı..
Hani Hintlilerin Türkiye düğün yapmaya geldiği gibi, bizim zenginimizde düğünü İstanbul da yapma modasına girdi. torunlarımız İstanbul da okusun öyle ya !..
Böyle olunca: Fabrikamızın İstanbul bir ofisini açalım oğlum orada pazarlama yapsın derken, genç nüfusu İstanbul kaptırıyoruz.
Kahramanmaraş’ta kazanılan para İstanbul da harcanıyor, çocuklar orda okula gidiyor, hayat orda devam ediyor, gençler ve torunların Maraş bağı kopuyor.
Ben bu konuda birkaç defa daha yazı yazdım. yanlış dedim.. 1950 sonrası bu yaşandı. örnekleri var.. ak saçlılar bunu bilir..
Görüntülü görüşme , internet ortamında pazarlama ile : Kahramanmaraş Merkez değil, Bertiz de yaşama ile İstanbul göbeğinde yaşamanın bir farkının olmadığını görüyorum..
İşçilik ucuz diye AB ülkesi bankalarının birçoğunun çağrı merkezleri Türkiye de ve Üstelik de doğu illerimizde. Kahramanmaraş Kavaklı da bir bankamızın çağırı merkezi var. kolay ulaşılır , ucuz işçilik olan yeri tercih ediyorlar..
Buradan yola çıkarsak: Gençleri aileleri veya kendileri İstanbul kaptırmanın önümüzdeki dönemde şu sakıncaları ortaya çıkacaktır..
Burada ki fabrikaları verimli çalışmayacak, Anne ve Babaları hak vaki olduğunda, Şeyh Adil’e gittiğinde bu fabrikalar mirasçıların elinden çıkacaktır..
Genç mirasçı : Çocuklarım, eşim İstanbul da diyecek gelmeyecek, Fabrika burada sahibi olmadığı için yürümeyecek, uzaktan kumanda ile işlemeyecek ve bir süre sonra el değiştirecektir..
Bugün Ahir dağının başına bir ofis aç, bilgisayar ve görüntülü görüşme sistemini kur dünyaya pazarlama yap, Büyük Şehir içine sıkışmana gerek yok, Bir çok insan bugün Kahramanmaraş’ta evinden İstanbul ve ABD şirketlerine uzaktan çalışıyor galiba bu bize Pandemini bir hediyesi oldu. Büyüme İstanbul da oturarak olmaz, buradan çok daha güzel olur. kafanı çalıştır !..
KMTSO Başkanı Şahin Balcıoğlu ile sohbetimiz çok uzun zaman zaman bölümler halinde yazacağım, sevdamız Kahramanmaraş ortak aşkımız bu !..
Hayırlı Ramazanlar.
